“Juf, wat heeft nu nou weer meegenomen? Wat gaan we doen?” hoor ik een van mijn leerlingen naar mij roepen, als hij ziet dat ik met vier whiteboards het lokaal open. Kijk hem met een glimlach aan en vraag of hij wil plaats nemen. Start mijn management en organisatie les en vertel mijn 5 havoleerlingen dat zij de komende periode met behulp van de eduScrum methode aan een sociaal businessplan gaan werken. Een plan om de mensen en onze maatschappij te helpen. Tevens deel ik ze mee dat de school een budget heeft gereserveerd voor een showmodel, die ze zelf moeten ontwerpen. De leerlingen worden er helemaal stil van, uiteindelijk vraagt er een na een aantal minuten ”Juf, mag het echt van alles zijn?”. Waarop ik weer glimlach en zeg, “Ja, mits het een sociaal businessplan en product wordt.”
De leerlingen kregen van mij de vrijheid om binnen en buiten het gebouw te werken, zodra ze mij nodig hadden wisten ze mij te vinden. Zo kwam ik leerlingen tijdens het project liggend in de mediatheek tegen, waar zij aan het nadenken waren. Anderen die druk achter de computer op verschillende websites aan het surfen waren en sommige leerlingen die met verschillende leraren en leerlingen aan het brainstormen waren. Ik had zelfs leerlingen die niet het vak management en organisatie niet volgden, maar alsnog mee wilden doen (wat uiteraard mocht)!
Na een periode van acht weken moesten de leerlingen de producten aanleveren. Naast hun handelingsopdracht voor M&O stuurde ik de plannen op naar een internationaal sociaal ondernemersplan competitie in Istanbul, waar ruim tien Europese landen aan meededen. De leerlingen hadden geweldige producten ontwikkeld. Van stickers om radioactieve stralingen mee tegen te gaan tot een blindenstok.
Na ruim een maand kregen we te horen dat het team van de blindenstok nummer twee was geworden met de competitie in Istanbul. De leerlingen wonnen daarmee $3.000,-. Helaas konden ze niet naar Istanbul voor de prijsuitreiking wegens de onveilige situatie in Istanbul, maar wel hebben ze de gelegenheid gehad om hun verhaal achter het project te delen. De twee jongens Bilal en Jorg die met hun idee ”The intelligent stick”. mij wisten te verrassen, hadden achterhaald hoe je zo’n stok in elkaar moest zetten. Ze hadden hun docent van natuurkunde lastiggevallen en veel op YouTube gekeken, om uiteindelijk een trillende blindenstok in elkaar te kunnen zetten. Tevens hadden ze onderzoek gedaan naar materialen om milieuvriendelijke stokken te kunnen produceren en dit als advies meegegeven. Maar waar kwam hun interesse naar blindenstokken vandaan? Achteraf bleek dat dit idee iets was waar Jorg al een hele tijd mee bezig was. Want een van zijn beste vrienden was blind en hij had altijd iets willen bedenken om zijn vriend het leven makkelijker te maken. Hij had zijn vriend tevens ook gevraagd om als eerste zijn stok te testen, wat een succes bleek te zijn.
Onbewust had deze opdracht het voor Jorg mogelijk gemaakt om met de faciliteiten van de school en met de hulp van Bilal zijn vriend te kunnen helpen. Jorg en al mijn andere leerlingen die voorheen niet begrepen waarom ondernemers geluk voor geld konden kiezen, hadden de ruimte gekregen om het te ervaren. En hoe ze die ruimte hebben besteed? Geweldig! Elke keer weten zij mij opnieuw te verassen. Natuurlijk gaat het soms mis, maar we leren het meest van onze fouten en missers. Maar laten we niet vergeten om ook van andermans fouten te leren, want helaas hebben we te weinig tijd om alle fouten zelf te maken.
Sultan Göksen, (docent, lerarenopleider, columnist)
Juf Göksen 