Tagarchief: ervaringen

Trots, trotser, trotst….

Geplaatst in Blogs door

Dag in dag uit maken wij docenten veel mee in het onderwijs. De ene dag komen we teleurgesteld en moe thuis, de andere dag enthousiast en trots. Maar er is één dag in het jaar waarop echt iedereen trots naar huis gaat en dat is, op de dag van de diploma-uitreiking.

Na jarenlang zweten, leren en keihard werken is dan eindelijk het moment van erkenning aangebroken. De leerlingen verheugen zich erop en de docenten doen hun uiterste best om het uitreiken van het diploma tot iets bijzonders te maken

Zo doet elke school en zelfs elke mentor dat op zijn eigen manier. Als ik op de Social Media kijk en de foto’s van deze feestelijke dag van de verschillende scholen en mentoren bewonder, valt mij op hoe creatief wij docenten zijn en hoeveel werk en tijd wij er elk jaar opnieuw in steken. Maar ondanks alle verschillen hebben wij docenten toch één doel: onze leerlingen een onvergetelijke avond bezorgen!

Hoe vervelend of hoe lief een leerling ook was, het is feest! Iedereen die is geslaagd mag meefeesten en genieten van de avond!

Leerlingen die een hele jaar lang klaagden over hoe slecht een school of een specifieke docent wel niet was, geven op deze avond dezelfde docent een bos bloemen en bedankt hem of haar voor de leuke en leerzame tijd. En…ineens vinden ze het moeilijk om afscheid te nemen van de school.

Mentoren die bekend staan als zuinig, gaan nu ineens wel naar de winkel om toch iets kleins voor alle geslaagden te kopen.

Docenten die het tegen het eind van het jaar altijd enorm druk hebben, maken op z’n dag  toch tijd vrij en gaan mentoren helpen met hun voorbereidingen.

Ooms, tantes, nichtjes, neefjes, maar soms ook vaders en moeders die eerder nog nooit een stap in school hebben gezet, komen op z’n dag nu wel naar school.

Leerlingen die normaal “nooit” tijd hebben voor docenten of hun mentor, staan op z’n avond in de rij om toch nog even met hun docenten en mentor op de foto te  gaan.

Oud leerlingen die de school nog steeds  missen komen graag met  geslaagden mee naar de diploma-uitreiking om toch ook weer eens haar/zijn oude docenten terug te zien.

Maar ook vrienden van leerlingen, die normaal de school niet in mogen, zien nu hun kans schoon  en drukken als “geintje” het brandalarm in als de directeur een welkomstpraatje houdt.

Het hoort er allemaal bij. Elk jaar opnieuw doe ik nieuwe ervaringen op en vind ik het prachtig om zo een avond mee te maken en te zien hoe trots iedereen erbij loopt. Of het nou de directeur is die trots is op zijn slagingspercentages of, een docent die trots is op z’n eigen klas en tevens trots is op zichzelf omdat de meesten zijn geslaagd voor haar/zijn vak of, ouders die trots zijn op hun kind of leerlingen die trots zijn op zichzelf. Eigenlijk is die avond iedereen  vrolijk en trots!

Toch heeft elke mentor haar of zijn top drie van de mooiste momenten van zo’n avond. Hieronder volgen die van mij…

Nummer 1: “Leerling komt alleen naar de diploma uitreiking…”

Alweer zo’n vier jaar geleden had ik een mentorleerling die het lastig vond om zijn gevoelens te uiten kenbaar te maken. Het was namelijk een stoere jongen en gevoelens tonen zou volgens hem het plaatje naar de buitenwereld verpesten. Eén van zijn levensdoelen was ervoor te zorgen dat zijn vader ooit trots op hem zou worden. Eindelijk was het zover, de dag van de diploma-uitreiking, Hij was geslaagd. . Trotser had hij zijn vader  die avond niet kunnen maken. Bij de ontvangst zag ik dat hij alleen was gekomen. Hij  vertelde dat zijn vader niet kon komen in verband met zijn werk. Uiteraard geloofde ik er niks van, maar deed alsof ik het geloofde en verwees hem naar de aula waar onze directeur zou beginnen met zijn welkomswoord. Gauw belde ik zijn vader op en vroeg waarom hij niet was gekomen. De vader vertelde dat hij van niks wist en dat hij zijn best zou doen om er zo snel mogelijk te zijn. Ik beloofde hem zijn zoon tot  het laatst te laten wachten. Binnen 30 minuten was zijn vader op school en kreeg de gelegenheid om de diploma-uitreiking van zijn zoon mee te maken. Mijn mentorleerling was erg verrast, maar ook heel blij en ik weet zeker dat hij deze avond nooit  meer  zal vergeten…

Nummer 2: Leerling maakt het goed met een bos bloemen…
Het was mijn allereerste eindexamenklas. Ik was pas docent en kreeg deze klas omdat mijn collega ziek werd midden in het jaar en ik werd verzocht  om hem te vervangen. Het was een klein groepje met daarin één leerling, waar ik letterlijk geen raad mee wist. Ik was nog erg onervaren en kon de agressie van deze jongen moeilijk beteugelen. Omdat ik toch op mijn strepen moest staan, hadden we nogal vaak ruzie. Tot de dag van de diploma-uitreiking. Deze jongen was geslaagd en  zocht mij op met een bos bloemen en bedankte mij voor het afgelopen jaar. Ik wist totaal niet wat mij overkwam. Ik keek hem aan en vroeg of er soms een bom in zat, waarop hij mij lachend aankeek en zei: “Bommen heeft u genoeg gehad, maar deze bloemen heeft u sowieso verdiend..”

Nummer 3: 100% geslaagd…
Ik had vorig jaar een eindexamenklas basis/kader die ik 12 uur per week lesgaf. Omdat ik in het 3e leerjaar hun mentrix was en omdat ik hen zo vaak lesgaf in de 4e klas zagen de leerlingen mij als hun tweede mentrix. Het waren “gekke”, drukke maar zeker ook hele leuke leerlingen! En deze kanjers waren allemaal geslaagd! Onze slagingspercentage bij handel en verkoop was dat jaar 100%! Ondanks ik hun mentrix niet was mocht ik in overleg met mijn collega toch de helft van de diploma’s uitreiken. Het was geweldig ! Mede omdat ik de leerlingen door en door kende. De ouders, vrienden en familieleden hebben enorm gelachen en ik  weet zeker dat ze deze avond nooit meer zullen vergeten! Maar ook ik zal dit niet doen.

Zo heeft iedere docent zijn eigen ervaringen. En elk jaar komen er steeds weer nieuwe bij. Ik kijk dan ook weer heel erg uit naar de komende diploma-uitreiking om al die “trotse” gezichten te zien. Maar als je aan mij vraagt wie er op zo’n avond het meest trots is, zou ik zeggen: “Leerlingen zijn trots, wij docenten zijn trotser, maar de ouders/verzorgers zijn, zeker weten, het trotst!

Sultan Gökşen

Juf, in de vakantie heb ik…..

Geplaatst in Blogs door

“Wat zal ik toch eens doen? Over een paar dagen moet ik alweer aan de bak!”
De gedachte van zo’n duizenden docenten… Deze week zijn alle basisscholen begonnen en de rest van de scholen starten volgende week. De zomervakantie is alweer BIJNA voorbij.

Kan mij nog de laatste gesprekken van de docenten in de lerarenkamer herinneren als de dag van gister. “Ben klaar met alles, welke film zal ik toch eens laten zien vandaag?” “Hoe ga jij de diploma uitreiking voorbereiden?” “Heb je gezien welke klassen ik volgend schooljaar heb?” “Zullen ze mijn contract verlengen?”
En ga zo maar door…

We hebben een break gehad en we mogen weer beginnen. Elk docent en elke leerling krijgt een nieuwe kans en gaat er helemaal voor. De V&D en de HEMA draaien weer hoge omzetten en alle leerlingen en docenten komen met een lekker kleurtje en een stralende lach weer terug.

Andere beroepen wil ik zeker niet tekort doen, maar zo’n zeven weken zijn heerlijk om lekker tot rust te komen. Begin van de vakantie las ik dan ook het stuk van Johannes Visser waarin stond dat vier weken vakantie wel genoeg zou zijn. Naar mijn idee hebben wij docenten ook eigenlijk vier weken vakantie, want op het moment dat we vakantie hebben zit ons hoofd nog zo vol van alles dat we zeker een week tot anderhalve week nodig hebben om tot rust te komen. Zo zijn we de laatste anderhalve week weer bezig met wat ons te wachten staat en beginnen we aan de voorbereidingen. Bij elkaar opgeteld hebben we dus ongeveer vier weken echt vakantie, wat ik als docent heerlijk vind.

Nadat we eenmaal terug zijn, moeten wij docenten toegeven dat onze eerste lessen allemaal worden gevuld met de vraag “Hoe was je vakantie?” Dit is de vraag waar de basisschoolleerlingen mee zijn opgevoed en die de middelbare scholieren doet denken aan hun basisschooltijd. Toch willen wij docenten “netjes” starten en stellen we alsnog die vraag. Ik moet eerlijk toegeven dat het soms zorgt voor hilarische momenten. Hieronder een top 3 van de meest bijzondere antwoorden:

Nummer 1: En daarna, daarna, daarna, daarna, daarna, daarna….
Leerling: “Juf, de vakantie begon toch op 6 juli?”
Juf: “Ja.”
Leerling: “Nou kijk, 6 juli was op een zaterdag. Ik stond al om 07:00 uur op en dacht waarom zo vroeg? Dus besloot ik om nog even door te slapen, maar dat lukte niet echt. Daarna stond ik op belde ik een vriend en ging ik voetballen. Na het voetballen moest ik naar huis om te eten. Daarna ging ik nog even op Facebook en Twitter. Daarna zei m’n moeder dat ik moest slapen en deed ik alsof ik ging slapen. Nadat mijn ouders sliepen stond ik op en ging ik achter de playstation zitten. Gelukkig waren al mijn vrienden online en heb ik de hele nacht met hun gespeeld. Daarna was het tijd geworden om te slapen en viel ik rond 05:00 uur in slaap. De volgende dag 7 juli werd ik wakker om 11:00 uur en dacht dit begint er meer op te lijken. Daarna, daarna, daarna, daarna……
Juf: “Oké, als je aan het einde van de les je logboek inlevert, dan beloof ik hem vanavond te lezen.”
Leerling: “Logboek?”
Juf: “:)”

Nummer 2: Privé helikopter….
Leerling: “Juf, in de vakantie moest mijn vader werken en ik mocht met hem mee.”
Juf: “Oh, waar naartoe dan?”
Leerling: “Nou kijk, mijn vader werkt voor zo’n bedrijf waarvoor hij vaak naar het buitenland moet. Hij moest dit keer naar Dubai en ik mocht mee. We gingen naar Schiphol om met KLM naar Dubai te vliegen, maar we waren overboekt. Daarom heeft de werkgever van mijn vader een privé vliegtuig geboekt voor mijn vader en zijn collega’s en vlogen we toch die dag naar Dubai. In Dubai werden we opgehaald met een vette jeep en werden we vervoerd naar het 7 sterren hotel. Juf, was echt een vet mooi hotel! Na drie dagen moest mijn vader dit keer naar Abu Dhabi. Er kwam een privé helikopter landen op het dak van het hotel en wij vertrokken met die helikopter naar Abu Dhabi. Wist niet dat Abu Dhabi zo mooi was. Mijn vader was de hele dag weg en ik werd verwend door allemaal mooie vrouwen. In de avonden…”
Juf: “Wat een fantasie jongen, schrijf een boek!”
Leerling: “Haha, ”

Nummer 3: Niks….
Juf: “Wat heb je in de vakantie gedaan?”
Leerling: “Niks.”
Juf: “Niks?”
Leerling: “Ja niks, verveelde mij dood! Al mijn vrienden waren op vakantie, had niemand om mee af te spreken. Heb wekenlang geslapen, geholpen in het huishouden, op mijn broertjes gepast en bijna niks gedaan. De laatste week, toen iedereen eindelijk terug was, begon school…. ”

Wij docenten zeggen niets voor niets dat het onderwijs je geest jong houdt, de leerlingen zorgen vanaf dag één al voor leuke anekdotes die je scherp houden. Sommigen zijn heel eerlijk en anderen vinden het geweldig om ”de clown” uit te hangen en verhalen te verzinnen. Maar wij hebben allemaal één ding gemeen, we vinden het allemaal stiekem toch weer heerlijk om te mogen beginnen…

Sultan Göksen