Tagarchief: vmbo

De Businessclass van het Marcanti College overtreft zichzelf elk jaar opnieuw….

Geplaatst in Blogs, Media door

Wij zijn op het Marcanti College alweer ruim vijf jaar bezig om onze VMBO leerlingen het ondernemerschap aan te leren. Het begon allemaal in het jaar 2009 met het project International Business waar wij onze Handel & Verkoop leerlingen (vmbo basis/kader) extra uitdaging wilden bieden door hun extra lessen ondernemerschap aan te bieden. Deze extra lessen leidde tot het ontwerp van ondernemingsplannen, die ze als beloning op een vergelijkbare school in Istanbul  mochten presenteren.

Wegens groot succes van het project  International Business zijn wij in het jaar 2011 begonnen met de Business + klassen. De klassen bestaan uit VMBO basis/kader/theoretische leerlingen die aan het einde van de 2e klas er vrijwillig voor hebben gekozen om twee uur per week, twee jaar lang ondernemerschapslessen te volgen. Het doel van het Marcanti College bij de invoering van de Business + klassen was, de ondernemerschapstalenten van onze leerlingen maximaal te ontwikkelen.

Na de komst van onze Business + klassen duurde het niet lang meer en we mochten ons aansluiten aan de VECON Business School. De VECON BUSINESS SCHOOL kenmerkt zich door extra aandacht voor de economische aspecten van de maatschappij en voor de talenten van leerlingen op bijvoorbeeld het gebied van ondernemerschap en ondernemendheid.

In de derde klas leren de leerlingen in de Business + klassen hun eigen ondernemerskwaliteiten te ontdekken en de basisprincipes van het ondernemen. In de vierde klas doen de leerlingen van onze Business + klassen mee aan verschillende t-MBA projecten van de Doga Schools in Istanbul. t-MBA is an innovative Education Model Offered by Doga School through all its high school campuses and also available to all interested schools around the world. The vision of the t-MBA Model is to create more platforms for teachers, students, professionals, parents and anyone interested in t-MBA to share ideas, projects, and enrich their global knowledge. Dit is een internationaal project van Doga Schools, waar jaarlijks honderden projecten voor worden ingestuurd door verschillende landen en scholen. Elk land en alle scholen doen dat in dezelfde periode (eind december) en moeten voldoen aan de eisen van de t-MBA Doga schools. De projecten die in de top drie van de t-MBA Doga schools komen worden beloond met $1000,- (3e plaats) , $3000,- (2e plaats) en $5000,- (1e plaats), om daarmee hun projecten in leven te roepen.

Het Marcanti College kiest er bewust voor om elk jaar aan verschillende t-MBA projecten mee te doen. Dit doen wij om de afwisseling binnen de Business + klassen te waarborgen en om de creativiteit van onze leerlingen te maximaliseren. Dit schooljaar heeft het Marcanti College besloten om mee te doen met het “Global Responsibility Project”  van de t-MBA Doga Schools. Het doel was om onze leerlingen maatschappelijke verantwoordelijkheid aan te leren en hun uit te dagen voor het bedenken van projecten voor onder andere ”recycling” en ”food waste”.  De projecten die onze leerlingen dit jaar hebben ingebracht onder leiding van hun docent Fatma Gul Topcu zijn:

  1. The green tulp, door de leerlingen: Mariam el Boubsi, Btissame Ben Salah, Nesrin Rebai, Hicham el Ouachani, Amina el Hasnaoui, Nabil Cherigui

It is important to remember that we as humans are part of the environment. The unique feature of our project is that we deal with our school and the snack bar FEBO next to our school. We decided on involving FEBO in our project, as most of the students and teachers buy their food here during the breaks. Our goal is to encourage students to focus more on the environment by presenting new ideas that could possibly better the environmental situation of our school. To establish this we held a survey within our school and these outcomes of this survey have helped to come up with new ideas to improve the environment in and outside the school. The following are some of the ideas that we have in mind for the improvement of the environment around and within our school:

One of the ideas, is to place separate garbage bins within our school building in order to distinguish the garbage that is thrown away by students and teachers etc. For instance, separate bins for paper, plastic, glas, and other groups of waste.Use duplex paper for printing huge amounts of paperwork. We also thought of recycling  the paper, in this way we can save much more paper.

Classrooms and other rooms that work with light sensors which are sensitive to movement, this means that they only work on human – movement. Also we will interview important people such as the sub-director of the school who is appointed on this matter, the employees of FEBO and a few people around the neighborhood of the school as well.

  1. Doggy bag door de leerlingen: Nazli Kocabiyi, Jas Torres, Kübra Kahveci, Jeremiah Appiah-Asante, Ilayda Mutluturk en Sengül Tanir.

Our project is called the Doggy Bag. A doggy bag is made of recycled paper to use, particularly,  in restaurants for people who want to take away their leftover food. It’s not only made of recycled paper but also of aluminum. You can also reuse it or bring it back to the restaurant who will drop it for you in our container. you just have to pay only 10 eurocents.

It is environmental friendly because we use recycled paper instead of plastic bags. We also have motivational and inspiring quotes written on the doggy bags. it’s designed by students. it’s not expensive.

  1. Go for green door de leerlingen: Sherine Uitenwerf, Kawtar Mellache, Berkan Yigit, Fatih Ates, Seyma Köse, Amine Mert.

For our project  Go For Green we have invented  a three-piece container that gives a discount coupon when someone throws away in trash in the container. The three different objects that can be thrown away in these containers are paper, plastic and glass. It is very unique because you recycle things and get something in return. The advantage of this container is that less waste will end up on the street in the future. With the green button people will get a discount and with the red button people can choose to donate the discount coupon to orphanages.

Our project is special, because the idea is original. It’s a brand new invention. Our goal is to stimulate people to recycle more often, because we care about the environment.  We want to make people aware of this as well by providing them with a new concept that will make recycling more attractive. This way we hope to get people to think about the future of our environment by giving them the opportunity to recycle multiple things. Also, the best part of the container is that it is environmentally friendly and it has multifunctional. The best part of it is that you can donate your discount coupons to orphanages.

Begin deze week kregen we te horen dat onze leerlingen van Go for green: Sherine Uitenwerf, Kawtar Mellache, Berkan Yigit, Fatih Ates, Seyma Köse en Amine Mert de eerste plaats hebben bemachtigd binnen het project “Global Responsibility Projects”.  We zijn dan ook super trots op onze leerlingen en zijn woensdag 21 januari ’15 naar Londen gevolgen voor de prijsuitreiking.  Onze leerlingen hebben met de 1e plaats ook nog eens $5000,- gewonnen om hun project in het leven te roepen en hebben daardoor een kans gekregen om hun steentje bij te dragen aan onze maatschappij. ..
Sultan Göksen
Docent economie
Projectontwikkelaar International Business & Business Class

Trots, trotser, trotst….

Geplaatst in Blogs door

Dag in dag uit maken wij docenten veel mee in het onderwijs. De ene dag komen we teleurgesteld en moe thuis, de andere dag enthousiast en trots. Maar er is één dag in het jaar waarop echt iedereen trots naar huis gaat en dat is, op de dag van de diploma-uitreiking.

Na jarenlang zweten, leren en keihard werken is dan eindelijk het moment van erkenning aangebroken. De leerlingen verheugen zich erop en de docenten doen hun uiterste best om het uitreiken van het diploma tot iets bijzonders te maken

Zo doet elke school en zelfs elke mentor dat op zijn eigen manier. Als ik op de Social Media kijk en de foto’s van deze feestelijke dag van de verschillende scholen en mentoren bewonder, valt mij op hoe creatief wij docenten zijn en hoeveel werk en tijd wij er elk jaar opnieuw in steken. Maar ondanks alle verschillen hebben wij docenten toch één doel: onze leerlingen een onvergetelijke avond bezorgen!

Hoe vervelend of hoe lief een leerling ook was, het is feest! Iedereen die is geslaagd mag meefeesten en genieten van de avond!

Leerlingen die een hele jaar lang klaagden over hoe slecht een school of een specifieke docent wel niet was, geven op deze avond dezelfde docent een bos bloemen en bedankt hem of haar voor de leuke en leerzame tijd. En…ineens vinden ze het moeilijk om afscheid te nemen van de school.

Mentoren die bekend staan als zuinig, gaan nu ineens wel naar de winkel om toch iets kleins voor alle geslaagden te kopen.

Docenten die het tegen het eind van het jaar altijd enorm druk hebben, maken op z’n dag  toch tijd vrij en gaan mentoren helpen met hun voorbereidingen.

Ooms, tantes, nichtjes, neefjes, maar soms ook vaders en moeders die eerder nog nooit een stap in school hebben gezet, komen op z’n dag nu wel naar school.

Leerlingen die normaal “nooit” tijd hebben voor docenten of hun mentor, staan op z’n avond in de rij om toch nog even met hun docenten en mentor op de foto te  gaan.

Oud leerlingen die de school nog steeds  missen komen graag met  geslaagden mee naar de diploma-uitreiking om toch ook weer eens haar/zijn oude docenten terug te zien.

Maar ook vrienden van leerlingen, die normaal de school niet in mogen, zien nu hun kans schoon  en drukken als “geintje” het brandalarm in als de directeur een welkomstpraatje houdt.

Het hoort er allemaal bij. Elk jaar opnieuw doe ik nieuwe ervaringen op en vind ik het prachtig om zo een avond mee te maken en te zien hoe trots iedereen erbij loopt. Of het nou de directeur is die trots is op zijn slagingspercentages of, een docent die trots is op z’n eigen klas en tevens trots is op zichzelf omdat de meesten zijn geslaagd voor haar/zijn vak of, ouders die trots zijn op hun kind of leerlingen die trots zijn op zichzelf. Eigenlijk is die avond iedereen  vrolijk en trots!

Toch heeft elke mentor haar of zijn top drie van de mooiste momenten van zo’n avond. Hieronder volgen die van mij…

Nummer 1: “Leerling komt alleen naar de diploma uitreiking…”

Alweer zo’n vier jaar geleden had ik een mentorleerling die het lastig vond om zijn gevoelens te uiten kenbaar te maken. Het was namelijk een stoere jongen en gevoelens tonen zou volgens hem het plaatje naar de buitenwereld verpesten. Eén van zijn levensdoelen was ervoor te zorgen dat zijn vader ooit trots op hem zou worden. Eindelijk was het zover, de dag van de diploma-uitreiking, Hij was geslaagd. . Trotser had hij zijn vader  die avond niet kunnen maken. Bij de ontvangst zag ik dat hij alleen was gekomen. Hij  vertelde dat zijn vader niet kon komen in verband met zijn werk. Uiteraard geloofde ik er niks van, maar deed alsof ik het geloofde en verwees hem naar de aula waar onze directeur zou beginnen met zijn welkomswoord. Gauw belde ik zijn vader op en vroeg waarom hij niet was gekomen. De vader vertelde dat hij van niks wist en dat hij zijn best zou doen om er zo snel mogelijk te zijn. Ik beloofde hem zijn zoon tot  het laatst te laten wachten. Binnen 30 minuten was zijn vader op school en kreeg de gelegenheid om de diploma-uitreiking van zijn zoon mee te maken. Mijn mentorleerling was erg verrast, maar ook heel blij en ik weet zeker dat hij deze avond nooit  meer  zal vergeten…

Nummer 2: Leerling maakt het goed met een bos bloemen…
Het was mijn allereerste eindexamenklas. Ik was pas docent en kreeg deze klas omdat mijn collega ziek werd midden in het jaar en ik werd verzocht  om hem te vervangen. Het was een klein groepje met daarin één leerling, waar ik letterlijk geen raad mee wist. Ik was nog erg onervaren en kon de agressie van deze jongen moeilijk beteugelen. Omdat ik toch op mijn strepen moest staan, hadden we nogal vaak ruzie. Tot de dag van de diploma-uitreiking. Deze jongen was geslaagd en  zocht mij op met een bos bloemen en bedankte mij voor het afgelopen jaar. Ik wist totaal niet wat mij overkwam. Ik keek hem aan en vroeg of er soms een bom in zat, waarop hij mij lachend aankeek en zei: “Bommen heeft u genoeg gehad, maar deze bloemen heeft u sowieso verdiend..”

Nummer 3: 100% geslaagd…
Ik had vorig jaar een eindexamenklas basis/kader die ik 12 uur per week lesgaf. Omdat ik in het 3e leerjaar hun mentrix was en omdat ik hen zo vaak lesgaf in de 4e klas zagen de leerlingen mij als hun tweede mentrix. Het waren “gekke”, drukke maar zeker ook hele leuke leerlingen! En deze kanjers waren allemaal geslaagd! Onze slagingspercentage bij handel en verkoop was dat jaar 100%! Ondanks ik hun mentrix niet was mocht ik in overleg met mijn collega toch de helft van de diploma’s uitreiken. Het was geweldig ! Mede omdat ik de leerlingen door en door kende. De ouders, vrienden en familieleden hebben enorm gelachen en ik  weet zeker dat ze deze avond nooit meer zullen vergeten! Maar ook ik zal dit niet doen.

Zo heeft iedere docent zijn eigen ervaringen. En elk jaar komen er steeds weer nieuwe bij. Ik kijk dan ook weer heel erg uit naar de komende diploma-uitreiking om al die “trotse” gezichten te zien. Maar als je aan mij vraagt wie er op zo’n avond het meest trots is, zou ik zeggen: “Leerlingen zijn trots, wij docenten zijn trotser, maar de ouders/verzorgers zijn, zeker weten, het trotst!

Sultan Gökşen